Deneme: Taksi Sürücüsü

Tebessüm etmekten kendimi alamıyorum. Korkarım alıkoyamazsam kahkahaya dönüşecek.

"Yeniden merhaba."

Dönüp dolaşıp aynı yere geldiğim vakit duyduğum, başlarda rahatı ve tembelliği bırakmanın verdiği üzüntü, bununla beraber yeni senenin muhtemel bahşedebileceği fırsatlardan gücünü alan ümitvarlık duygularının yerini artık; vurdumduymazlık, gamsızlık, teslimiyet aldı.

Gecenin derinlerine, pisliğin ve dekadanlığın inine taksi sürmeye alıştım artık. Yağmur yağsın, tüm pislikler yok olsun umrumda değil; arkamda Bernard Herrmann çalsın kâfi. Fevkalade kâfi.

Ama küçük de olsa bir ümidin hâlen içimde yerini koruduğunun farkındayım, yeşermesine müsaade ediyorum zira. Gece ve pislikler hayattan zevk almaya engel değil. Tek başıma ayakta durmak, sebat etmek, mücadeleye devam etmekten başka yola tevessül etmek; izzetinefse derin bir yumruk indirirdi.

Öyleyse ayakta durmalı,

tebessüm etmeli.

Filhakika aksi de düşünülemezdi.

Yeniden merhaba.