Şiir: Küçük Kırlangıç
Nefis bir geceydi aziz okuyucu.
Gençlik devirlerimizdeki gibi.
Korkarım lakin, yeri doldurulamayacak olan seni kaybetmekten.
Korkarım lakin, karanlık ve rutubetli kadim kuyulara geri dönmekten.
Muhakkaktır,
zirve yapan hayat eninde sonunda düşüşe geçecek,
yok oluşun acısı tadılacak.
Ufacık beşerin kudreti yeter mi kaçınılmaz neticeyi değiştirmeye?
Küfretmeli mi, şükretmeli mi,
bir gün kaybolmak üzere
sen gibilere çektiğim perdeyi zorla açıp
tözüme giren zarif kırlangıca?
Hak göremem seni incitmeye!
Atılmıştır zarlar, yaydan çıkan oklar gibi.
Değildir muhakeme kabil, istikamet ise besbelli.
Seninleyim küçük kırlangıç, seninle.
Gençlik devirlerimizdeki gibi.
Korkarım lakin, yeri doldurulamayacak olan seni kaybetmekten.
Korkarım lakin, karanlık ve rutubetli kadim kuyulara geri dönmekten.
Muhakkaktır,
zirve yapan hayat eninde sonunda düşüşe geçecek,
yok oluşun acısı tadılacak.
Ufacık beşerin kudreti yeter mi kaçınılmaz neticeyi değiştirmeye?
Küfretmeli mi, şükretmeli mi,
bir gün kaybolmak üzere
sen gibilere çektiğim perdeyi zorla açıp
tözüme giren zarif kırlangıca?
Hak göremem seni incitmeye!
Atılmıştır zarlar, yaydan çıkan oklar gibi.
Değildir muhakeme kabil, istikamet ise besbelli.
Seninleyim küçük kırlangıç, seninle.
Yorumlar
Yorum Gönder